Klassieke homeopathie

HET DOEL VAN IEDERE HOMEOPAAT MOET ZIJN: DE ALGEMENE GEZONDHEID (MENTAAL, EMOTIONEEL EN FYSIEK) OP EEN HOGER (BETER) NIVEAU BRENGEN. BLIJVEND!

Een homeopaat behandelt pathologie, dus alles wat het normaal functioneren verstoort.

Klassieke Homeopathie is een natuurlijke geneeswijze die opmerkelijk goed kan werken op alle mogelijke klachten en symptomen. Mentaal, emotioneel en fysiek.

De Duitse arts Samuel Hahnemann (1755-1843) is de grondlegger van de moderne klassieke homeopathie. Hij (her)ontdekte dat het gelijkende, het gelijkende geneest.

Voorbeeld: iemand is regelmatig verkouden en heeft dan last van hoofdpijn die verergert in een warme kamer en verbetert in de buitenlucht. Verder continu tranende ogen en een waterige loopneus. De uitscheiding is irriterend en kan voor een schrale bovenlip zorgen.

Neemt iemand met deze klachten het middel Allium Cepa (ui) in een homeopathische verdunning, dan verdwijnen de klachten.

Allium Cepa gaf in tests op gezonde personen zonder klachten de symptomen als hierboven beschreven.

Ander voorbeeld: je stoot je hoofd en er verschijnt een flinke bloeduitstorting. Neem een korrel (de meeste enkelvoudige homeopathische middelen worden geleverd als korrels/granules) Arnica Montana en in de kortste keren is de zwelling en de pijn weg.

Arnica Montana is een plantje en wordt ook wel valkruid genoemd. Het zorgt o.a. voor een snelle afvoer van zich ophopend bloed na klappen en dreunen.

Dit zijn voorbeelden van min of meer acute situaties. Maar ook alle mogelijke chronische klachten kunnen heel goed met homeopathie verbeteren dan wel genezen!

Alle middelen die in de klassieke homeopathie gebruikt worden zijn uitgebreid getest op gezonde personen (de z.g. proovings) en staan beschreven in Materia Medica’s.

Het mooie van homeopathie is dat de klacht of klachten niet onderdrukt worden, maar, als de homeopaat het goed doet, de oorzaak (indien te vinden) aanpakt.
Dus een homeopaat geeft niet direct een middel op één klacht maar gaat op zoek naar wáár het organisme (mentaal, emotioneel en fysiek, de totale mens) 'verstoringen' laat zien door middel van symptomen, wat daar de eventuele oorzaak van is, en op het geanalyseerde totaalbeeld wordt een passend middel gegeven.
In acute situaties is de werkwijze iets anders: dan wordt een middel gegeven op de symptomen die bij de acute klacht horen.

Het kan zijn dat de homeopaat de klachten dermate alarmerend vindt dat hij/zij de cliënt verzoekt eerst contact op te nemen met huisarts of specialist voor een reguliere diagnose.

Een eerste gesprek met een klassiek homeopaat, het in-take gesprek, duurt meestal zo'n anderhalf uur.
Logisch, als je bedenkt dat een middel gegeven wordt op de klachten c.q. symptomen van het hele organisme!

En dan gaat het er niet in de eerste plaats om hoe de klachten officieel heten maar vooral hoe de cliënt de klacht of klachten ervaart.
Bijvoorbeeld: "heb zo'n vreselijke last van buikpijn, ben telkens een paar dagen uit de running, kan niets meer! Ben al op van alles en nog wat onderzocht maar er is niets te vinden"...
Een homeopaat wil dan weten: aan welke kant zit de pijn, hoe voelt de pijn (stekend, krampend, snijdend, enz.), is de pijn er continu, in golven, op een bepaalde tijd, en zo ja, wanneer dan, hoeveel tijd zit ertussen, wat verbetert de pijn en wat verergert, sinds wanneer, is er toen iets gebeurd, enz. enz.
Dan: zijn er nog andere klachten...... Mentaal, emotioneel en fysiek wordt gespeurd naar symptomen in het organisme van de 'unieke' cliënt, want ook al zijn we allemaal mensen, iedereen is tóch anders.

De homeopaat zoekt vooral naar bijzondere symptomen, symptomen die karakteristiek zijn voor de cliënt, die opvallen!
Een stadsmens die zich doodschrikt van een muis is niet zo bijzonder, een boer die ervan in paniek raakt wel!
De dringende behoefte lepels boter te eten is opvallend.
Iedere nacht vanaf precies hetzelfde uur 2 uur wakker liggen ook.

Dit zijn maar voorbeelden van hoe een homeopaat speurt naar wat hij of zij weten moet om tot een goede middelkeus te komen.

Als de cliënt niets meer te vertellen heeft en de homeopaat niets meer te vragen moet van het hele verhaal een analyse gemaakt worden.

Wat is de essentie, is er een rode draad, wat is de individuele en familiaire ziektegeschiedenis, wat zijn de bijzondere en opvallende symptomen in dit organisme en welk middel past bij het geanalyseerde totaalbeeld.

De geselecteerde symptomen worden opgezocht in het 'repertorium', een dik 'zoekboek' waarin alle mogelijke symptomen genoteerd staan met de bijbehorende middelen. Alle middelen staan beschreven in de Materia Medica. (Repertoria en Materia Medica bestaan ook digitaal). Al zoekend en lezend komt de homeopaat tot de keuze van het middel dat het best past bij de cliënt.

Het best passende (enkelvoudige) middel zal, als het goed is, de verstoringen die geuit worden in symptomen / klachten, opheffen.
Afhankelijk van o.a. de klachten en de ziektegeschiedenis kunnen tijdens het genezingsproces meerdere middelen nodig zijn.
En dus meerdere consulten.


naar boven

Het mag duidelijk zijn, dat een gedegen opleiding (én nascholing / werkgroep) nodig is om als homeopaat goed te kunnen werken!

Er zijn een aantal beroepsopleidingen in Nederland die allen 4 à 5 jaar duren.

Informatie daarover is te vinden bij de beroepsvereniging die opleidingen en geregistreerde homeopaten controleert.

Voor de klassieke homeopathie:

*De Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten, www.nvkh.nl

*De Nederlandse Organisatie van Klassiek Homeopaten, www.nokh.nl

Ook beroepsverenigingen van andere diciplines kunnen goede informatie geven over de betreffende therapieën.

Een alledaags voorbeeld:
Een moeder belt voor haar zoontje van 4, we maken een afspraak. Het ventje heeft erg last van eczeem. Z'n gezicht, armen en benen zijn vuurrood, jeuken behoorlijk en het lijkt erger te worden. De dermatoloog heeft zalf voorgeschreven maar de klachten worden niet minder, integendeel.
Het mannetje is ondanks z'n eczeem vrolijk en ondernemend, z'n moeder wordt er wel eens heel erg moe van: hij klimt overal op, zit aan alle knoppen van de diverse apparatuur in huis, weet ook waar het meeste voor is, peutert z'n speelgoed uit elkaar, kortom, een bezig baasje! Hij is nergens bang voor, een leider in de dop: wil graag de baas spelen zonder een tiran te zijn overigens.
Z'n eczeem verergert als hij in bad zit of het warm heeft en als hij in bed ligt. Hij is dorstig en dol op pittig eten.
Met 1 middel (Sulphur), een paar keer herhaald, is z'n eczeem verdwenen en weggebleven.

Een ander jongetje wilde niet eten, niet naar bed, had het altijd koud en speelde liever niet buiten.
Hij 'tierde' niet. Veel verkouden, veel huilen, ook op school een zorgenkindje.
Na het passende middel (Silicea) was hij binnen een week een ander kind: de juf belde naar de moeder met de vraag wat er met hem gebeurd was. Hij speelde gewoon mee, was vrolijk, gevallen op het schoolplein en geen kik gegeven, at weer en ging gewoon naar bed 's avonds...

Een vrouw met migraine, per maand een dag of 4 in bed, in het donker. Haar moeder en grootmoeder hadden het ook. Na de overgang geen last meer.
Pijnstillers hielpen niet, niets hielp, en ze was nog zo jong...!
Ook hier verdween de migraine na het juiste middel (Pulsatilla) om nooit meer terug te komen.

Deze migraine was hormonaal gerelateerd.

Ook overgangsklachten kunnen heel goed behandeld worden met homeopathie.
Een beetje last is normaal en niet erg, maar soms zijn de klachten dusdanig dat normaal functioneren niet meer mogelijk is: iedere nacht (!) een paar keer het bed uit omdat het kletsnat is! Overdag en/of 's nachts de ene opvlieger na de andere!
Wanhopig van de wisselende stemmingen! Uitgeput van alles! En dat niet even maar continu...

Er zijn een hoop middelen voor overgangsklachten, regulier en anders, in de vrije verkoop.
Voor een homeopathisch middel is een consult nodig: er zijn veel middelen in de klassieke homeopathie die een positieve werking hebben op de overgang. Er moet secuur uitgezocht worden wélk middel bij de cliënt past.
Pást het middel dan kunnen de klachten enorm verminderen.
De hormoonhuishouding blijft vaak instabiel en daarom kan regelmatig (om de paar maanden bv) een herhaling van het middel nodig zijn. Maar daar is prima mee te leven.


naar boven

Kortom, op legio klachten heeft de klassieke homeopathie een goed antwoord én de weerstand wordt verbeterd met als gevolg een blijvend algemeen welbevinden!

HET DOEL VAN IEDERE HOMEOPAAT MOET ZIJN: DE ALGEMENE GEZONDHEID (MENTAAL, EMOTIONEEL EN FYSIEK) OP EEN HOGER (BETER) NIVEAU BRENGEN, BLIJVEND!

Vraag gerust nadere informatie.



Om de mogelijkheden van de klassieke homeopathie te onderstrepen vermeld ik nog even extra dat mentale of emotionele klachten in veel gevallen verbeteren dan wel genezen door het met zorg voorschrijven van homeopathische middelen.

Men kan denken aan alle mogelijke klachten zoals angsten, fobieën, depressiviteit, oud en nieuw verdriet, vergeetachtigheid, dementie, enz., enz..

Ook veel voorkomende klachten die verband houden met te lang en te hard werken, zoals burn out en aanverwante problemen kunnen prima behandeld worden met klassieke homeopathie.

Kinderen met ontwikkelings- en gedragsproblemen of chronische klachten door een te lage weerstand zijn veel gezien in de praktijk.

Kinderen reageren vaak snel en goed op een homeopathische behandeling omdat er nog niet veel onderdrukking van klachten is.

Hoe jonger het kind, des te sneller gaat de genezing in de meeste gevallen.

Klassieke homeopathie na ongelukken is zeker aan te raden.

Bv. het niet goed aangroeien van botten na breuken, hernia's en ander letsel in zenuwrijke gebieden, hersenschudding, klappen en dreunen, pees-, spier- en gewrichtsklachten inclusief de eventueel bijkomende emotionele klachten. 

www.vithoulkas.com
Erg veel goede informatie.

www.lutravision.com
Software en seminar informatie.

 


naar boven

Een man komt op consult met diverse klachten: last van de darmen, opgeblazen en winderig. Krampen, vooral aan de rechterkant, wat doortrekt naar z'n rug. Veel voedingsmiddelen verergeren de klachten.
Hij is ook nooit uitgerust bij het wakkerworden. Duurt minstens een uur of 2 voor hij een beetje op gang komt. Rond 16.00 zakt z'n energie geweldig in wat in de loop van de avond weer beter wordt.
En, hij wil het eigenlijk niet toegeven, hij zou wat makkelijker met 'nieuwe dingen' om willen gaan. Heeft erg veel last van 'angst vooraf'.
Hij vertelt wat twijfelend, kijkt de kat uit de boom.
Hij is bij de huisarts geweest en die heeft hem doorgestuurd naar een specialist, maar daar wil hij niet naar toe. Hij heeft wel veel informatie van wat hij zou kunnen mankeren en komt met een waslijst medische termen...
Na anderhalf uur denk ik zeker te weten welk middel bij hem past en geef het hem meteen mee. Hij kijkt sceptisch naar de korrels en zou graag wat méér willen, of groter. Dat zou hem moeten helpen...?!
Spreek af dat hij na een week of 2 even laat weten hoe het gaat.
Dat doet-ie niet, hij belt na een maand: hij is enthousiast! Heeft 1 dag diarree gehad, zonder krampen en met het gevoel alsof zijn darmen eindelijk 'opgeruimd' werden. Daarna ging het wat op en neer, maar stukken beter dan voor de korrel (ja, één maar), meer energie 's morgens, de dip 's middags is er nog wel, maar niet meer zo erg.
Hij maakt zich wat zorgen over het eczeem, had hij als kind, wat blijkbaar weer terugkomt. (geweldig! zeg ik hem, gaat goed! ***)
In de week die komt moet hij een belangrijke presentatie geven en hij is bang dat hij er weer erg tegenop gaat zien! Of ik iets voor hem heb..., voor alle zekerheid?
Voorlopig gaat het goed, hij krijgt niets. Het middel is aan het werk en hij zal over 2 weken laten horen hoe het dan is.
Hij belt op tijd en klinkt wat somber: de presentatie ging geweldig, amper angst vooraf maar erna ging het niet goed meer. Weer krampen en moe, alles was min of meer terug.
We hebben een vervolgafspraak gemaakt en daarin hebben we alle klachten en symptomen secuur nagelopen.
Samengevat was hij niet terug bij af, maar de presentatie had een flinke impact gehad!
Hij kreeg een hogere potentie van hetzelfde middel mee en daarna ging en gaat het prima.


*** Vaak zie je dat tijdens de klassiek homeopathische behandeling 'oude', onderdrukte, klachten terugkomen. Het betekent dat het middel zijn werk doet. Indien nodig kunnen/moeten deze klachten ook met homeopathie behandeld worden (opnieuw onderdrukken geeft uiteraard weinig uitzicht op het definitief verdwijnen van de klacht).

Hoewel mijn opleiding klassieke homeopathie voor mensen is, behandel ik, door mijn uitgebreide ervaring met honden en andere huisdieren: honden, katten, af en toe een cavia, geit of schaap.

Meestal alleen na een diagnose van de dierenarts.

Onze cairn terrier had als jonge hond regelmatig vreemde symptomen: rechts- of linksachter kreupel.
Het wisselde af. En zó kreupel dat hij af en toe niet kon lopen, leek wel neurologische uitval. Het aftasten van z'n achterbenen leverde niets op. Alle gewrichten konden gewoon bewegen, hij piepte niet, niks... Ook z'n rug was soepel en te manipuleren, geen enkele reactie.
(de dierenarts gaf een soort slaaptabletjes, om te proberen. Half tabletje gegeven, en inderdaad, toen hij wakker werd liep hij weer goed... maar dit leek me niet de oplossing).
Opvallend was dat als hij kreupelde hij ook raar poepte. Dik en dun in één 'zitting' bijvoorbeeld. In zo'n periode was hij somber. Hij zat dan duidelijk niet goed in z'n vel.
Met eten had het niet te maken, er was niets veranderd in het patroon. Tussen de aanvallen door was hij zo 'sound' als wat.

Z'n karakter algemeen: een beschouwende hond, niet opvallend dominant maar hij weigert een stap aan de kant te gaan voor welke reu dan ook. In situaties met veel vreemde mensen en honden in het park, kijkt hij eerst langdurig wie en wat, hoe en waar. Bekende honden daarentegen, groot en klein wil hij 'de baas' zijn (hij is niet-demonstratief dominant). Geen knokker, hij staat pal en alle andere honden lopen, rennen, spelen om hem heen. Hij doet niet mee, staat stram met z'n staart zo ongeveer tegen z'n achterhoofd. (door die 'opgeblazen' houding is hij een paar keer te grazen genomen door échte knokkers, waardoor hij in sommige situaties voorzichtiger is geworden, maar hij is ook bikkelhard).
Onze mini bull terrier (2x zo zwaar) werd als puber regelmatig door de cairn op z'n rug gelegd om hem toch vooral duidelijk te maken wie voor eens en altijd de baas is. (de bull, ook niet achterlijk, ging na de 2de keer dat hij met veel gegrom op z'n rug gedwongen werd uit zichzelf alvast ondersteboven:'pffff..., daar heb je hem ook weer... vooruit maar, dan ben ik er weer even vanaf'. Leuk, die bull terriers!)

Wat de symptomen betreft dus: de oorzaak leek te liggen in de lever/darmen, want: goed poepen, goed lopen....

Er is een middel wat goed bij deze symptomen én z'n aard past, heb het hem gegeven en daarna fleurde hij helemaal op, blijvend.
Hij heeft nooit meer last gehad, nooit meer gestonken, nooit meer een vlo gehad...(hij is zo schoon, van binnenuit, en in balans dat hij niet interessant is voor vlooien...).

Maar een week voor z'n 10de verjaardag is hij plotseling gestorven.

Zeer waarschijnlijk aan een toch aangeboren defect: een (gedeeltelijke) levershunt. Een paar dagen voor z'n dood maakte hij zich nog op om op jacht te gaan en was fit en vrolijk.

Hij heeft niet geleden, het was ineens afgelopen. En dat is goed....

naar boven

Zowel de man als de cairn hebben zeer veel baat gehad van het homeopathische middel Lycopodium clavatum. (gemaakt van de afgebeelde plant).

Het is een sporenplant en heet in het Nederlands Wolfsklauw.

De meeste middelen die gebruikt worden in de klassieke homeopathie zijn gemaakt van planten, mineralen en dierlijke producten. Ze werden en worden getest op gezonde mensen zonder klachten (de z.g. proovings: de symptomen van een middel die de 'proover' ervaart, zal bij een patiënt die last heeft van deze symptomen de klachten opheffen).

Voorbeelden van plantaardige middelen zijn bv: Pulsatilla, Arnica, chelidonium, staphysagria.

Mineralen bv: Sulphur, Silicea, Calcarea-carbonicum, Phosphorus.

Dierlijk bv: Sepia, Tarentula hispanica, Ambra grisea, Apis.

In de klassieke homeopathie hebben we een paar duizend middelen, ieder met eigen symptoombeelden, tot onze beschikking!


www.vithoulkas.com
Voor beschrijvingen van middelen uit de Materia Medica.



naar boven

Veel mensen denken dat je in homeopathie moet geloven.
Logisch dat men dat denkt omdat het anders werkt dan de reguliere geneeskunde.
Daarom nog een honden- en een vogelcasus, dieren geloven niet:

Onze eerste bull terrier, een witte reu, had, toen hij een jaar of 6 was, een slechte kies. Hij had er last van en het zag er aardig rot uit. Dat ding moest eruit.
Met de dierenarts een afspraak gemaakt voor de kiestrekkerij.
's Middags kon ik de hond ophalen. De dierenarts vertelde: als ik dit iedere week zou moeten doen, stopte ik ermee, wát een beulswerk... zo vast als die kies nog zat... hij zal wel hoofdpijn hebben..., heb hem ook nog een extra narcose moeten geven omdat het zo lang duurde!

Alles leek in orde, maar na een week begonnen de problemen...: de hond kreeg zwellingen rond de hielen, de minste aanraking veroorzaakte sijpelen van vocht en bloed. Z'n voorbenen gingen meedoen, z'n borst werd rood en korsterig.
Kende het verschijnsel: een rasgebonden huidprobleem....
Weer naar de dierenarts, die zei: ellende! Kan hem prednison voorschrijven maar dat onderdrukt alleen. Hij zal het de rest van z'n leven moeten krijgen want als je stopt is alles in no-time terug....
Gevraagd: kan ik het met homeopathie proberen?
Dierenarts: doe maar, dacht er ook al aan.
Hij deed zelf ook steeds meer met homeopathie.

De oorzaak van de huidproblemen:
De dubbele narcose met voorafgaand de ontsteking(en) in z'n mond hadden zijn natuurlijke weerstand zo verzwakt dat hij vatbaar werd voor de in het ras zittende huidproblemen (erfelijke belasting).

Homeopathie:
Hij heeft diverse middelen gekregen met wisselend resultaat: het ging een beetje op en neer.

Zijn karakter: hij was een heer, gedroeg zich perfect! Hij was erg netjes en wilde 's avonds in een opgeruimde, strakgetrokken mand. Hij zorgde ervoor dat z'n spullen, kauwbotten en zo, bij elkaar lagen.
Verder was hij kouwelijk en als hij 'naar bed' ging wilde hij toegedekt worden.
Daarna wilde hij ook niet meer aangeraakt worden.
Wat eten betreft was hij kieskeurig en had vrij snel last van z'n darmen.
Hij was graag in gezelschap, maar op afstand.
Hij had een bloedhekel aan plotselinge geluiden, schrok er van.
Hij was zeer gesteld op vaste regels en gewoontes (hij had kringen onder z'n ogen toen er een onbehouwen pup bijkwam die van alles sloopte; hij kwam me telkens waarschuwen: kom gauw, ze maakt alles stuk!).

Zijn huidklachten waren verbeterd maar het moest beter kunnen.
Op een seminar was één van de sprekers een homeopathisch werkende dierenarts en hij noemde een aantal middelen die goed kunnen werken op huidproblemen.
Er was een middel bij waar ik niet aan gedacht had, toen nog niet genoeg ervaring, blijkbaar....
Dit middel paste perfect bij hem én z'n klachten.

Heb hem dat middel gegeven en hij had het amper in z'n mond of z'n ogen begonnen te glanzen en binnen een week was z'n huid schoon!
Je kon zien dat als, om wat voor reden ook, z'n weerstand verminderde, z'n huid weer actief werd, maar het zette nooit meer door!
Hij is uiteindelijk heel rustig en natuurlijk in z'n eigen mand gestorven op ruim 14 jarige leeftijd.

We hebben een flinke volière met een stuk of 15 zaadetertjes. Van elke soort tenminste 2. De volière is zo ingericht dat de vogeltjes zo natuurlijk mogelijk kunnen leven.
Er zat ook een koppeltje Mozambique sijsjes in. Het popje (vrouwtje) van de twee was een rotvogeltje! Ze zat altijd in de hoogte te loeren op de andere vogeltjes en als ze haar kans schoon zag dook ze erop als een bommenwerper! Altijd ruzie! Altijd herrie!
En toen kreeg ze 'legnood' (het eitje kwam er niet uit).
Ze zat 'dik' (alle veren uitgezet en doodstil, als het te lang duurt gaat zo'n vogeltje dood). Ze was nu wel makkelijk te pakken. Volgens de boeken moet je een vogeltje met legnood voorzichtig het 'kontje' masseren met een in olie gedrenkt watje. Gedaan, schoot niet op.
Vogeltje in de hand eens goed bekeken: wat voor vogeltje ben jij: legnood is een niet lukkende geboorte, ruzie maken, knokken....
Heb 'r in het noodkooitje gezet met wat voer en in het drinkwater een korrel van het volgens mij passende homeopathische middel.
De volgende ochtend lag er een eitje en terug in de volière heeft ze nooit meer andere vogeltjes te grazen genomen!


naar boven

In principe is het zo dat als er meerdere therapieën tegelijk aangewend worden, niet meer bepaald kan worden welke therapie wát doet.
Het homeopathische middel werkt op het hele organisme en het moet duidelijk zijn wat het middel gedaan heeft om verder te kunnen voorschrijven. Zeker bij min of meer chronische klachten is dat erg belangrijk!

Maar als het middel bewezen heeft goed te werken en er ontstaat een behoefte aan b.v. coaching om 'bovenkomende' emotionele klachten te verwerken, dan gaat dat vaak prima.

Er zijn dus wel mogelijkheden om sneller door een genezingsproces te komen met een therapie die op dat moment passend is!
Dat kan uiteraard ook homeopathie zijn.

Het is dus belangrijk om te overleggen en niet zonder meer van alles naast elkaar te proberen. Dat is gedoemd te mislukken en daar is niemand mee gebaat!


Er zijn reguliere medicijnen die niet zomaar gestopt kunnen worden. En nogal wat cliënten zullen die medicatie waarschijnlijk moeten blijven slikken.
In zulke gevallen is toch homeopathie mogelijk, hoewel, afhankelijk van het soort medicatie, de prognose minder goed kan zijn.
Het is dus belangrijk dat er contact blijft met de voorschrijvende arts zodat aanpassingen van de sterkte en dosis op tijd zijn.

In geval van diabetes bv kunnen tijdens de klassiek homeopathische behandeling de bloedglucosewaarden gaan veranderen. De betreffende cliënt zal op moeten letten en regelmatig meten, zodat er niet teveel of te weinig gespoten of geslikt gaat worden.
Vaak zie je tijdens de behandeling dat diabetes verbetert en in sommige gevallen is zelfs medicatie niet meer nodig omdat de algemene gezondheid vooruit gaat en het organisme het euvel zelf weer op kan lossen.

Eerst moet bepaald worden hoe het organisme reageert op het best passende middel:
Er wordt 1 korrel ingenomen en tenminste twee weken afgewacht wat er gaat gebeuren. Vaak komt er een 'uitscheidingsreactie' (het organisme gaat 'opruimen').
Na twee weken is er even telefonisch- of mail contact waardoor de homeopaat kan vaststellen of en hoe het organisme reageert. Als er een goede reactie is en er is een stijgende lijn te bemerken richting gezondheid, wachten we rustig af. Pas bij stilstand of terugval wordt na een follow-up gekeken of het gegeven middel nog past, of er een herhaling nodig is in dezelfde dan wel een hogere potentie, of dat wellicht een ander middel nu beter past.

Er is op voorhand niet te zeggen hoe vaak iemand een middel in moet nemen. Je weet pas zeker hoe een organisme reageert na inname.

naar boven